Zamek lidzbarski zbudowano w latach 1350-1401 obok niewielkiego grodu pruskiego o nazwie Lecbarg. Od przyłączenia Warmii do Polski w 1466 roku, aż do roku 1795 roku zamek był ważnym ośrodkiem kultury i myśli humanistycznej. Na wystawie „Sztuka gotycka Warmii i Prus Książęcych” zaprezentowano dzieła rzeźby, malarstwa, sztuki ołtarzowej pochodzące przede wszystkim z terenu Warmii, Sambii i Pomorza. Może więc być przewodnikiem po dziejach sztuki średniowiecznej regionu. Zamek ze swymi oryginalnymi wnętrzami i krużgankami, daje jej wprost wymarzoną oprawę. Ozdobą wystawy jest późnogotycka płyta nagrobna biskupa warmińskiego Pawła Legendorfa (zm. 1467). Patronat nad sztuką w tym czasie spełniali biskupi, co w oczywisty sposób implikowało religijny charakter miejscowego malarstwa. Na wystawie „Malarstwo religijne” można zobaczyć głównie obrazy z XVII i XVIII wieku. Wśród nich na szczególną uwagę zasługuje obraz jednego ze znanych artystów lidzbarskich – Georga Pipera (1654–1714). Zamek w Lidzbarku był siedzibą biskupów i ośrodkiem ich władzy, skupiała się w nim centralna administracja biskupstwa, stanowiono i egzekwowano prawa; tutaj kwitło życie dyplomatyczne, rezydował liczny dwór. Mieszkańcem zamku był też Mikołaj Kopernik, który napisał tu słynny „Mały Komentarzyk”. Wystawa, zlokalizowana w północnym skrzydle zamku (w dawnych apartamentach mieszkalnych), upamiętnia wielkiego astronoma, ale przede wszystkich tych biskupów – znakomitych mężów stanu, humanistów, ludzi czynu i ludzi pióra (Ignacy Krasicki, Jan Dantyszek), na trwałe zapisanych w dziejach Rzeczypospolitej. Ponadto w piwnicach zamkowych prezentowana jest multimedialna wystawa „Dzieje budowalne zamku lidzbarskiego”, a na poddaszach zamkowych wystawa IMAGO Malarstwo polskie XX i XXI wieku. Zamek, Pomnik Historii od 2018 roku - w całości udostępniony do zwiedzania - mieści kilkanaście wystaw stałych.
