Oddział Muzeum Okręgowego w Nowym Sączu.
Park etnograficzny na 20 hektarach prezentuje architekturę drewnianą Sądecczyzny i tradycyjną kulturę ludową lokalnych grup etnograficznych: Lachów, Pogórzan i Górali Sądeckich oraz grup etnicznych: Łemków, Niemców i Cyganów. Znajduje się tutaj kilkadziesiąt budynków i obiektów. Zagrody chłopskie, XVII-wieczny dwór szlachecki z unikalną polichromią we wnętrzach, folwark dworski oraz osiemnastowieczne świątynie: kościół rzymskokatolicki, cerkiew greckokatolicka i kościół protestancki. Chałupy i częściowo budynki gospodarcze wyposażone są w dawne meble, sprzęty, naczynia, obrazy i wszelkie inne przedmioty prezentujące bogatą tradycję regionu. We wnętrzach znajdują się również eksponaty pokazujące duchowe i społeczne aspekty życia wsi: obrzędowość, magię, wierzenia, medycynę ludową.
W centralnym punkcie wiejskiej zabudowy usytuowany jest dwór szlachecki wraz z aleją dojazdową i parkiem dworskim oraz położonym w jego sąsiedztwie zespołem gospodarczym. Nad strumieniem, w północnej części Parku posadowiono zespół obiektów tradycyjnego przemysłu ludowego, napędzany siłą wody – tartak, młyn, folusz. Otoczenie każdej zagrody jest zgodne z miejscową tradycją. Są tu ogródki kwiatowe, zielarskie, warzywniki, uprawy polowe, sady, odpowiednio dobrana wysoka i niska zieleń przyzagrodowa, stoją studnie, poidła, ule.
Tyle Miejsc
Park etnograficzny na 20 hektarach prezentuje architekturę drewnianą Sądecczyzny i tradycyjną kulturę ludową lokalnych grup etnograficznych: Lachów, Pogórzan i Górali Sądeckich oraz grup etnicznych: Łemków, Niemców i Cyganów. Znajduje się tutaj kilkadziesiąt budynków i obiektów. Zagrody chłopskie, XVII-wieczny dwór szlachecki z unikalną polichromią we wnętrzach, folwark dworski oraz osiemnastowieczne świątynie: kościół rzymskokatolicki, cerkiew greckokatolicka i kościół protestancki. Chałupy i częściowo budynki gospodarcze wyposażone są w dawne meble, sprzęty, naczynia, obrazy i wszelkie inne przedmioty prezentujące bogatą tradycję regionu. We wnętrzach znajdują się również eksponaty pokazujące duchowe i społeczne aspekty życia wsi: obrzędowość, magię, wierzenia, medycynę ludową.
W centralnym punkcie wiejskiej zabudowy usytuowany jest dwór szlachecki wraz z aleją dojazdową i parkiem dworskim oraz położonym w jego sąsiedztwie zespołem gospodarczym. Nad strumieniem, w północnej części Parku posadowiono zespół obiektów tradycyjnego przemysłu ludowego, napędzany siłą wody – tartak, młyn, folusz. Otoczenie każdej zagrody jest zgodne z miejscową tradycją. Są tu ogródki kwiatowe, zielarskie, warzywniki, uprawy polowe, sady, odpowiednio dobrana wysoka i niska zieleń przyzagrodowa, stoją studnie, poidła, ule.
Tyle Miejsc